HET VIRUS

 Het virus

Want miljoenen kleine, venijnige beestjes vallen ons aan.
Als het ware, vermomd in een onzichtbare vijand.
We zijn gemaskerd en zien corona niet bij het naar buitengaan.

Geluidloos schreeuwen we het uit: “Laat jullie zien, komaan.”
Met zijn allen, in verraderlijke loopgraven aangestrand.
Want miljoenen kleine, venijnige beestjes vallen ons aan.

Ze waaiden zomaar bij ons binnen, bruusk als een orkaan.
Wie heeft zijn huisje, tuintje, beestje, nog in eigen hand?
We zijn gemaskerd en zien corona niet bij het naar buitengaan.

Heeft onze aloude levenswijze thans bangelijk afgedaan.
Reiken we in de toekomst, elkaar alsnog de vriendschapshand?
Want miljoenen kleine, venijnige beestjes vallen ons aan.

Vrijelijk vliegen diverse ladingen vaccinaties over de oceaan.
En velen willen vooraan in de rij gaan staan, in ons land.
We zijn gemaskerd en zien corona niet bij het naar buitengaan.

Laat ons de heilsgeschiedenis er toch maar eens op naslaan.
Allengs ontvouwt zich voor onze ogen, de hemelse Overkant.
Want miljoenen kleine, venijnige beestjes vallen ons aan.
We zijn gemaskerd en zien corona niet bij het naar buitengaan.

©De Kimpe Marleen
26 januari 2021

DE PARELDUIKER

De parelduiker

Hij neemt transparant een duik in de stilste uren
Benieuwd naar wat hij telkens weer ontdekt
Zijn zeemanspupillen willen diep onderwater gluren

Welbeschouwd voelt hij het aan als puur borduren
Wol en naald echter, blijven liggen op dezelfde plek
Hij neemt transparant een duik in de stilste uren

Dikwijls moet het hersenwier, losse gedachten bijsturen
De dagelijkse sleur drijft dan af als zwarte pek
Zijn zeemanspupillen willen diep onderwater gluren

Vadertje tijd legt een geboren mijmering in de luren
Eenmaal geland op de bodem, lonkt zijn oase bij uitstek
Hij neemt transparant een duik in de stilste uren

Zijn levensadem heeft het somtijds zwaar te verduren
Het lijkt of hij anemonen verleidt tot een zalig gesprek
Zijn zeemanspupillen willen diep onderwater gluren

En per kerende post, zeldzame parels naar boven sturen
Dan mogen ze meevliegen met de sierlijke meeuwentrek
Hij neemt transparant een duik in de stilste uren
Zijn zeemanspupillen willen diep onderwater gluren

©De Kimpe Marleen
22 januari 2021

TE LAAT!

 

Te laat!

Met frisse regelmaat, huppelde er een stokoude man door mijn straat.
Bij de eerste aanblik, zag hij er zo levenslustig uit.
Vroeg me soms af, droeg hij een plooibaar clowngewaad?

Kwam ik maar eens met hem aan de praat.
Waarom durfde ik nu niet, was anders zo’n flapuit.
Met frisse regelmaat, huppelde er een stokoude man door mijn straat.

Ik begon hem gewoon te zien als mijn geheime kameraad.
Doch hij keek niet op, toen ik speels klopte op de ruit.
Vroeg me soms af, droeg hij een plooibaar clowngewaad?

Drukte mijn neus steviger tegen het vensterglas, metterdaad.
Waarschijnlijk kreeg hij door het harde leven een olifantenhuid.
Met frisse regelmaat, huppelde er een stokoude man door mijn straat.

Ik opende het raam, wuifde en moest me laten horen, vroeg of laat.
En toch hoorde de man me niet, al echode ik nog zo luid.
Vroeg me soms af, droeg hij een plooibaar clowngewaad?

Met goede voornemens alleen, daar is niemand mee gebaat .
Ik huiverde, bij een mij bekend gelaat in de krant, zijn levensliedje was uit.
Met frisse regelmaat, huppelde er een stokoude man door mijn straat.
Vroeg me soms af, droeg hij een plooibaar clowngewaad?

©De Kimpe Marleen
10 december 2020

PSALM 131 (dichtvorm Villanelle)

 

PSALM 131 (dichtvorm Villanelle)

Lees een korte psalm, in de handpalm geschreven.
Woorden, langs waar ik als zondaar kan binnengaan.
Buig nederig het hoofd, in Zijn hartvormig stilleven.

Hoe kort toch, de duur van een mensenleven!
Komt het niet op hogere waarden aan?
Lees een korte psalm, in de handpalm geschreven.

Drie verzen, die de wankelmoedige hoop geven.
Psalm 131, die voelt goed en vredig aan.
Buig nederig het hoofd, in Zijn hartvormig stilleven.

Lees mezelf, als zuigeling omschreven.
Klop met een gerust hart bij mijn Maker staan.
Lees een korte psalm, in de handpalm geschreven.

Mogen weten, dat het Beloofde Land zal herleven.
Met ogen die zien, komen we ter bestemming aan.
Buig nederig het hoofd, in Zijn hartvormig stilleven.

Wat valt er te zoeken in dit overdrukke leven.
Al het overtollige, dat moet van de baan.
Lees een korte psalm, in de handpalm geschreven.
Buig nederig het hoofd, in Zijn hartvormig stilleven.

©De Kimpe Marleen
8 december 2020