TROOST(dichtvorm pantoum)

 

Troost

ik zoek een troostrijke gedachte

ik tel de regendruppels op het tikkend bushokje

ik voel me besmeurd, door wat ik ziende ruik

menselijke afval moddert bij mij aan

ik tel de regendruppels op het tikkend bushokje

wasten ze het hier binnenin, ook maar schoon

menselijke afval moddert bij mij aan

waar is de beloofde, hemelse stad

wasten ze het hier binnenin, ook maar schoon

mijn ziel snakt naar pure reinheid

waar is de beloofde, hemelse stad

die stad met gouden poorten

mijn ziel snakt naar pure reinheid

ongerept, als een smetteloos kind

die stad met gouden poorten

zie, ze daalt vredig op het kruispunt neer

ongerept, als een smetteloos kind

ik voel me besmeurd, door wat ik ziende ruik

zie, ze daalt vredig op het kruispunt neer

ik zoek een troostrijke gedachte


©De Kimpe Marleen
24 augustus 2020

Pantoumgedicht - MIJNTREINSPOORGEDACHTEN -

 

Pantoumgedicht - mijntreinspoorgedachten -

ik hoor het treinspoor, boven het koor van jonge piepers
ik wil me niet ergeren aan die keffende hond, op straat
ik volg het piepkenduik van op hol geslagen, witte lakens
mijn wijsneus ruikt lavendel en ik nestel me, tegen de wind
ik wil me niet ergeren aan die keffende hond, op straat

de zon speelt een uitdagend spel, mijn gelaat voelt het wel
mijn wijsneus ruikt lavendel en ik nestel me, tegen de wind
het maakt dat ik lente smaak, dat mijn kilte onder die druk zwicht
de zon speelt een uitdagend spel, mijn gelaat voelt het wel
donker, licht, ogen open, ogen dicht, zoals een knipperlicht

het maakt dat ik lente smaak, dat mijn kilte onder die druk zwicht
als ik nu eens een zomers gedachtetreintje de revue laat passeren
donker, licht, ogen open, ogen dicht, zoals een knipperlicht
hé, hoe heerlijk, het voelt aan als een achtbaan, ietwat zweverig
als ik nu eens een zomers gedachtetreintje de revue laat passeren

spring er middenin met pen en papier, waar is mijn zonnebril hier
hé, hoe heerlijk, het voelt aan als een achtbaan, ietwat zweverig
ik volg het piepkenduik van op hol geslagen, witte lakens
spring er middenin met pen en papier, waar is mijn zonnebril hier
ik hoor het treinspoor, boven het koor van jonge piepers

©De Kimpe Marleen
7 maart 2021