donderdag 16 september 2021

IN CORONATIJDEN (pantoum)

 

(pantoum)


Ik klop hard op het vensterraam van Wieske haar kamertje

Ik sta voor het bejaardenhome, maar ik mag niet binnen

Ik wuif naar Wieske en ze komt schuifelend naar me toe

Haar ogen zoeken de mijne als ze schreiend roept:"Kom binnen!”

Ik sta voor het bejaardenhome, maar ik mag niet naar binnen

Er steekt een pijn, om het gemis van samen te kunnen zijn

Haar ogen zoeken de mijne, als ze schreiend roept:"Kom binnen!”

Voel me rot en denk, had beter gewacht tot betere tijden

Er steekt een pijn, om het gemis van samen te kunnen zijn

Maar doe mijn best dit te verstoppen en tover een glimlach

Voel me rot en denk, ik had beter gewacht tot betere tijden

Wil weer naar hoe het vroeger was, om Wieske niet zo te zien lijden

Maar doe mijn best dit te verstoppen en tover een glimlach

Tover koekjeskruimels uit mijn jaszak, drop ze op haar vensterbank

Wil weer naar hoe het vroeger was, om Wieske niet zo te zien lijden

Als Wieske ziet hoe de vogeltjes komen snoepen, zal ze: “Ach!” roepen

Tover koekjeskruimels uit mijn jaszak, drop ze op haar vensterbank

Ik wuif naar Wieske en ze komt schuifelend naar me toe

Als Wieske ziet hoe de vogeltjes komen snoepen, zal ze: “Ach!” roepen

Ik klop hard op het vensterraam van Wieske haar kamertje

16 september 2021
( c )De Kimpe Marleen


 

RONDEELTJE WINDEKIND

Rondeeltje windekind


Het windekind, dat met mijn nekhaartjes speelt

In me laat het alle fonteinen ontspringen

Boven me, dromen wolken van bloemkolen

Het windekind, dat met mijn nekhaartjes speelt

Het voelt aan als een streling die nooit verveelt

Ik neurie gedachteloos mee met de liefkozing

Het windekind, dat met mijn nekhaartjes speelt

In me laat het alle fonteinen ontspringen


©De Kimpe Marleen
16 september 2021